Tahliye Kararının Bozulması Halinde Kiracılık İlişkisinin Sürmesi ve İhtiyaç İddiasının İncelenmesi Gereği
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2014/492 E. 2014/1747 K. 19.02.2014 T.
“Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, ihtiyaç nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece tahliye istemi konusuz kaldığından davanın reddine, akdin feshi talebinin kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı dava dilekçesinde, davalının önceki malik döneminde yapılan 15.05.2005 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile taşınmazda kiracı olduğunu, her ne kadar önceki malik tarafından ihtiyaç nedeniyle açılan tahliye davası yerel mahkemece kabul edilerek kiralananın tahliyesine karar verilmiş ve sonrasında icra kanalı ile kiralanan tahliye edilmişse de, ilgili kararın Yargıtay tarafından bozulması neticesinde, yerel mahkemece ihtiyaç nedeniyle açılan tahliye davasının reddedildiğini, davalının yeniden kiralanana yerleşmek için İİK.nun 40. maddesi gereğince icranın iadesini talep ettiğini, bu nedenle taraflar arasında kira sözleşmesinin devam ettiğini, kiralanana çocuklarının mesken ihtiyacının ve ayrıca kendisinin yazlık ihtiyacının bulunduğunu belirterek ihtiyaç nedeniyle kiralananın tahliyesine karar verilmesini istemiştir. Davalı vekili kiralanan taşınmaza yönelik olarak daha önce açılan tahliye davası neticesinde verilen tahliye kararının Yargıtay tarafından bozulması üzerine mahkemece davanın reddedildiğini, bu nedenle müvekkilinin icranın iadesini talep ettiğini, taşınmazı halen kullanamadığını belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece taraf delilleri toplamaksızın ve tanıklar dinlenmekizin taşınmazın icra kanalı ile boşaltılmış olması tahliye olarak kabul edilerek, tahliye talebi konusuz kaldığından davanın reddine, davacının konut ihtiyacı sebebiyle kira akdinin feshi talebinin kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davalının önceki malik döneminden buyana kiracı olduğu hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Ayrıca davalı kiracının önceki malik tarafından açılan Kadıköy 1. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2006/392 E. 2007/1582 K. sayılı dosyasında tahliye kararı verilmesinden sonra kararın kesinleşmesi beklenilmeksizin icra kanalı ile 15.05.2008 tarihinde tahliye edildiği ve sonrasında kararın Yargıtay tarafından bozulması neticesinde , bu kez mahkemenin 2009/32 E. 2009/1050 K. sayılı ilamı ile tahliye isteminin reddedildiği ve kararın kesinleştiği, karar neticesinde davalının icranın iadesine ilişkin talepte bulunarak kiracılık iradesini ortaya koyduğu hususunda da uyuşmazlık bulunmamaktadır.
Kiralanan taşınmazın, kiracının iradesi dışında kullanılamaması kiralananın tahliye edildiği şeklinde yorumlanamaz. Kiralanan taşınmazın boşaltılması, davalı kiracı tarafından rızasıyla yahut mahkemece verilen ve kesinleşen tahliye kararı gereğince gerçekleşmediğinden, davalının taşınmazda kiracılığı devam etmektedir.
Bu durumda; taraflar arasındaki kira sözleşmesi ve kiracılık ilişkisinin devam ettiği taraflarca da ihtilafsız olduğuna göre, mahkemece davacının ihtiyaç iddiasına ilişkin olarak taraf delilleri toplanarak buna göre davanın esası hakkında bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde, deliler toplanmadan eksik incelme ile davanın esası hakkında karar verilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.”
İhtiyaç Nedeniyle Tahliye Davasına ilişkin olarak sitemizde yayınlanan diğer tüm kararlara ulaşmak için; İhtiyaç Nedeniyle Tahliye Davası Yargıtay Kararları
